Perspectief, VASF, oktober 2019

PERSPECTIEF MAGAZINE VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V. 119 een financiële ramp, vertelt Arne Öberg, raadslid van de sociaal-democratische partij. De gemeente van 80.000 inwoners verloor 70 miljoen euro in het stadionproject. “Geld dat bestemd was voor onderwijs en ouderenzorg, is gebruikt om verliezen van een commercieel stadionbedrijf te compenseren.” Zijn advies aan de gemeenteraad van Rotterdam? “Begin er niet aan. Eigenaar zijn van een stadion is geen gemeentetaak.” Öberg deed namens zijn partij onderzoek naar de verliezen die de stad leed door het stadion. Het rapport uit 2016 leest als een waarschuwing voor de gemeenteraad in Rotterdam. EEN WIN-WIN VOOR SOLNA Vanaf 2000 had de gemeente Solna plannen om een vervallen industriegebied langs de spoorlijn op te waarderen tot een nieuwe wijk. Tegelijkertijd ging de Zweedse voetbalbond op zoek naar een alternatief voor het nationale stadion. De bond was eigenaar van het uit 1937 daterende Rasunda, alleen al legendarisch om deWK-finale van 1958 die er werd gespeeld. Brazilië won met 5-2 van Zweden. Pele scoorde twee keer. Rasunda was ook de thuishaven van AIK. Maar het stadion voldeed niet meer aan de eisen van deze tijd. De ambities van gemeente en voetbalbond kwamen samen in het plan voor ‘Arenastaden’, ofwel Stadionstad. Een nieuw stadion zou de gemeente veel opleveren: tweeduizend nieuwe woningen, tienduizend banen, een brug over het reusachtige spooremplacement én een metrolijn naar het centrum van Stockholm. Daarvoor was een investering nodig van zo’n 22 miljoen euro. Veel geld voor een stad van 80.000 inwoners, maar de bouwrechten zouden 25 miljoen opleveren. “Het had allemaal erg de sfeer van een old boys network dat dit project wel even zou regelen”, zegt Bernhard Huber, gemeenteraadslid voor De Groenen. “De projectontwikkelaars en de top van de voetbalbond kenden elkaar uit de bouwwereld. Met gemeentebestuurders bezochten ze de vastgoedbeurs in Cannes. Er werden allerlei deals gesloten met de verkoop van grond, zonder dat de gemeenteraad een duidelijk overzicht kreeg van de totale plannen. De stad nam samen met commerciële bouwbedrijven en de Zweedse voetbalbond, aandelen in twee bedrijven: een voor de bouw van het stadion, en een voor de exploitatie. Het zou een win-win worden voor Solna. In werkelijkheid liep het anders. De bouwkosten liepen op van de geplande 180 miljoen euro naar 300 miljoen. De gemeente en de voetbalbond moesten voortdurend geld bijstorten. Ook na de opening van het stadion in 2012 stapelden de verliezen op. De inkomsten bleven ver achter bij de verwachtingen die consultants in de businesscase had geschreven. FEYENOORD CITY