Perspectief, VASF, juli 2021

PERSPECTIEF MAGAZINE VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V. 29 HELDEN VAN WELEER HELD EN SCHLEMIEL Terugkijkend op zijn carrière als voet- baller overheerst tevredenheid. ,,Ik was niet de meest getalenteerde speler,’’ weet Hoekstra. ,,Maar door hard te willen werken en toch ook wat geluk hebben haalde ik het eerste elftal van Feyenoord en het Nederlands elftal. Ik speelde altijd om te winnen, het hoefde niet mooi te zijn. Toch heb ik een hoop mooie wedstrijden gespeeld. Wel vind ik het lastig om de namen van spelers en teams te onthouden en in welke periode het zich afspeelde. Daarbij kijk ik nooit iets terug op bijvoorbeeld YouTube maar krijg wel geregeld iets toegestuurd . Sowieso verbaas ik me er over dat er mensen zijn die meer weten over de club op momenten dat ik er zelf speelde of trainer was. Het is alles voor hen, ze lezen en horen alles.’’ Zoekend naar hoogte- en dieptepunten belandt Hoekstra in het seizoen 1987-1988. In de strijd om de UEFA-cup scoorde hij in de thuiswedstrijd tegen het Schotse Aberdeen het winnende doelpunt. In de daaropvolgende achtste finale tegen Bayer04 Leverkusen miste hij twee kansen op een treffer die Feyenoord door zou laten gaan naar de volgende ronde. ,,In de eerste wedstrijd een held, daarna de schlemiel. Zo weinig kan het schelen.’’ VERWACHTINGEN In 1988 verkaste Hoekstra naar RKC. DeWaalwijkers waren net glansrijk kampioen geworden in de eerste divisie. Het was de periode dat de legendari- sche ‘Mandemakers’-trainers Leo van Veen en wijlen Bert Jacobs aan het roer stonden. In zijn vierde seizoen liep hij een kruisbandblessure op die roet gooide roet in het voetbalvervolg. Het herstel was er wel, speelde nog zijn wedstrijden maar raakte uiteindelijk toch verstrikt in te veel lichamelijke akkefietjes. Een reden om te stoppen. Zijn op jonge leeftijd behaalde HBO- lichamelijke oefening-diploma maakte dat hij tijdens zijn RKC-periode alleen voor het trainersdiploma 3 hoefde te gaan. Volledig gecertificeerd ging hij aan de slag bij RBC Roosendaal als assistent-trainer, hoofd opleidingen en trainer van het tweede elftal. Na twee jaar ging de reis verder en stapte Hoekstra bij ADO Den Haag in een gelijke functie. MarkWotte zwaaide de scepter over de eerste selectie maar ging halverwege het tweede seizoen naar Utrecht. Hoekstra werd gevraagd de leiding over te nemen en stapte in. ,,Mijn overstap kwam te vroeg,’’ moet Hoekstra achteraf concluderen. ,, Het was niet de meeste ideale start. ADO had geen stuiver te besteden, deed het met topamateurs en wilde toch naar de eredivisie en liefst meedingen naar een plek in het Europese circuit. Gewoon een te hoog verwachtingspatroon.’’ Als de verwachtingen niet stroken met hoe een club er daadwerkelijk voor staat gaat de spanning het van de ontspan- ning winnen. De wegen van Hoekstra en ADO scheidden zich na twee seizoenen. GULLIT ‘Koko’ vertrok naar Excelsior en niet in de veronderstelling een periode van 22 jaar aan te gaan. Zeker in de eerste jaren waren kansen en vragen om elders aan de slag te gaan. ,,Toch is het