PERSPECTIEF MAGAZINE VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V. 65 SCHEIDSRECHTER AAN HET WOORD Je bent ook al lang actief bij de Hermandad, oftewel het politiekorps. In welke hoedanigheid heb je daar te maken gehad met supporters en De Kuip? Als ME-er heb ik in de 80’er en 90’er jaren flink met ze gevochten als ze zich misdroegen, haha. De “loopgoot” was er nog niet en met Feyenoord-Ajax was het altijd raak. Ook met de wedstrijden van het Nederlands elftal heb ik veel gewerkt. Nederland -Duitsland was de wedstrijd waar ik vol aan de bak moest, twaalf uur lang rennen, vliegen en slaan! Als “ platte petter” werkte ik niet graag in De Kuip; ik wilde liever de wedstrijd zien. Later ben ik ook nog als operationeel commandant bij Europese wedstrijden ingezet. Ik kan me nog herinneren dat de wedstrijd tegen Glasgow Rangers bijzonder was. Er waren zevenduizend Schotse supporters, waarvan maar 2800 toegang hadden tot het stadion. Werd je vaak herkend als zijnde die scheidrechter, of juist andersom, als die politieman. Mijn ervaring is dat mensen vooral een uniform zien en niet de mens in dat uniform. Als scheidsrechter wisten de spelers en trainers vaak wel dat ik politieman was. Guus Hiddink beet me dat weleens toe. Ik kan van mijn ervaringen een dik boek schrijven! Stel, jij wordt door Jan van Merwijk gevraagd hem op te volgen, Jan kwam zelf immers ook uit de gelederen van de Politie, wat zou jij doen? De Kuip renoveren of een nieuw stadion? Ik houd van De Kuip, zonder voorbehoud. Tegelijkertijd moet je vaststellen dat je niet veel langer meer kan aanmodderen met de faciliteiten, die er nu zijn. De buitenlandse officials zitten noodgedwongen in Portocabins; de uitclubs zitten hutje mutje; zomaar een paar voorbeelden. Bouwkundig houdt het natuurlijk ook op met de beperkte mogelijkheden. Ik begrijp wel dat je als club verder moet en dat een nieuwe Kuip noodzakelijk is om topclub te blijven. Dat nieuwe stadion moet natuurlijk wel alle eigenschappen hebben, die de Kuip uniek maken. In Madrid heeft niemand het meer over het oude stadion van Atletico, omdat het nieuwe stadion geweldig is. Dat gun ik alle Feyenoorders ook! Als Rotterdammer gaat het me ook aan het hart dat je niet meer zoals vroeger de nummer 1-stad bent op het gebied van sport en vermaak. In mijn jonge jaren waren Ahoy en De Kuip toonaangevend en dat is nu al lang niet meer. Nog steeds de grootste haven van Europa, de economische motor van de BV Nederland, maar je laten aftroeven door anderen; waar is de Rotterdamse visie en daadkracht? Wat kan er qua veiligheid nog worden verbeterd aan dit stadion? Je moet roeien met de riemen die je hebt; de partimentering, de ruimtes rondom het stadion, zijn ook minder geschikt. Ik zie dat veel mensen op dit domein hun uiterste best doen, maar dat het bijvoorbeeld nog steeds nodig is om netten op te hangen bij de Europese wedstrijden, spreekt voor zich. Ik snap ook niet dat als je voor je club bent, je dingen doet, die echt niet kunnen. Het afsteken van vuurwerk bijvoorbeeld, dat of op het veld of tussen de supporters terecht komt, is natuurlijk levensgevaarlijk en onacceptabel. Dan ben je geen echte supporter. Als je bijvoorbeeld naar Juventus gaat, zie je daar de moderne en ruime faciliteiten die nodig zijn om ook op Veiligheidsgebied zo goed mogelijk werk te kunnen leveren, met een geweldige sfeer zonder rottigheid als resultaat. En qua faciliteiten? Ik vertel natuurlijk niets nieuws, maar die zijn niet op het niveau anno 2022. Vroeger was je blij als je een kroketje kon scoren, maar de lat ligt veel hoger. Naar de wc gaan; ontluisterend. Als je niet beter weet, maar als je bij veel clubs over de vloer komt, dan schaam je je weleens voor de gebrekkige faciliteiten van de Kuip. Tenslotte, wat was jouwmeest memorabele Kuipmoment ooit en waarom? Een winnend doelpunt tegen Ajax bijvoorbeeld. De teleurstellingen en hoop tegen beter weten in; ziek zijn van slechte prestaties of resultaten; alles hoopt zich jarenlang op. De liefde voor mijn overleden ouders en voor Rotterdam en de Rotterdammers die bij je naar buiten komen in bijvoorbeeld het doelpunt van Dirk Kuijt tegen Heracles in 2017 komen er dan zo intens uit; dat is een onbeschrijflijk gevoel van pure hartstocht en met niets in het leven te vergelijken!
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=