PERSPECTIEF MAGAZINE VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V. 67 INTERVIEW JAN MARSCHAL Ziekenhuis net langs fietste en meteen is begon mij te reanimeren. Nota bene in haar Feyenoordshirt heeft Marjolein mijn leven gered en ik ben haar zo dankbaar. Want sindsdien ben ik nog vele malen naar De Kuip geweest. Voor wedstrijden maar ook om hier in het museum rondleidingen te geven. Nee, de grote rondleidingen met grote groepen laat ik nu maar aan anderen over. Ik nam de mensen ook altijd mee naar de tweede ring, ging op de business seats zitten en vertelde dan het een en ander over het stadion en de club. Leuke anekdotes maar ook veel feiten. Per groep keek ik wel waar de interesses lagen. Een groep kinderen vertel je andere anekdotes dan een groep architecten. Die willen vooral van alles weten over de staalconstructie terwijl een groep met een aantal kunstliefhebbers heel gericht naar de vele kunstwerken in het stadion kijkt. Want die hebben we volop. Denk aan het beeld van Chabot dat bij de uitgang van de mixed zone staat. Of de fraaie glas-in-loodramen. De vier muurschilderingen van Dolf Henkes in de zaal waar de aandeelhouders bijeen komen, de Van Zandvlietzaal met de bustes vlak voor de ingang. Zo kan ik nog wel even doorgaan. De Kuip is toch veel meer dan alleen een leeg voetbalstadion dat vol tot enorm veel emoties kan leiden. We hebben hier trouwerijen, begrafenissen (onlangs nog de uitvaart van onze heldWim Jansen) en feesten en partijen. Maar bovenal natuurlijk de voetbalwedstrijden. Ik heb er honderden gezien.” JORIS VAN BENTHEM Jan haalt nog regelmatig de mooiste herinneringen op met zijn maatjes. De meeste andere rondleiders lopen al vele jaren door de catacomben, net als Jan. Van Leen tot Tineke, de harde kern rondleiders schrokken zich een ongeluk toen Jan opeens uit de roulatie was. Tot zijn tachtigste wilde hij zeker de tours blijven maken. Nu is hij 77 en onder meer op woensdagmiddag het vaste gezicht in het Feyenoord Museum. ,,Ja, ik wilde op mijn 75ste stoppen maar bedacht me toen. Ga door tot tachtig. Ik kreeg bij mijn jubileum een prachtig cadeau van het stadion. Ken je die reclame nog van Jan Boskamp in een bubbelbad op een Droompark, in zo’n speciale Feyenoord bungalow? Nou, daar mochten wij in verblijven. Geweldig mooi cadeau, hebben er heerlijke dagen gehad. Als je 25 jaar rondleidingen geeft, heb je duizenden mensen ontmoet. Er zijn altijd mensen die mij ook mooie anekdotes vertellen. Joris van Benthem, de general counsel (huisjurist van Feyenoord), heeft als student ook rondleidingen gegeven. Tijdje terug liep zijn zoontje in een kidstour mee. Dus in het Maasgebouw nam ik die jongen even apart, klopte op de deur van Joris en die keek heel verbaasd. Kan allemaal hier, Feyenoord is een warme club, een grote familie. Dat heb ik zeker ook ervaren toen ik in het Erasmus MC werd geopereerd. Of ik de rondleidingen tijdens de lockdown heb gemist? Enorm, ik was sowieso erg voorzichtig en wilde absoluut geen coronavirus oplopen, maar dat thuiszitten was best moeilijk als je hier meerdere dagen per week in De Kuip mag rondlopen. Want ik blijf het een hele eer vinden.” EERSTE KEER Veel supporters weten nog hun eerste keer in De Kuip te herinneren alsof het de dag van gisteren betrof. ,,Dat was voor mij 7 november in het seizoen 1952-1953. Feyenoord speelde in de Eerste klasse, thuis tegen Maurits. Het werd 3-3. Dus nog voor de tijd van het betaalde voetbal. Ik zat met mijn oom op de tweede ring. Later ging ik vaker mee. Kussentjes verzamelen, wat centen verdienen. Later ook lege flesjes. De eerste Europese wedstrijd weet ik ook nog, maar die werd niet in De Kuip gespeeld maar in Antwerpen. Tegen Boedapest met Rinus Bennaars wiens scheenbeschermer in het museum ligt. Het was een beslissingswedstrijd in 1962. Ja dergelijke anekdotes vertel ik graag om dan ook stil te staan bij de voorwerpen in de vitrines. Ik ben in 1969 getrouwd, nu dus 53 jaar geleden. Ik stond aan de Esso benzinepomp aan de overzijde, Kwamen bijna alle spelers daar taken. Kreeg dan soms kaartjes of souvenirs. Franz Hasil reed in een fraaie wagen met Oostenrijks kenteken. Ik kende al die gasten. Kreeg behoorlijke fooien, verdiende 115 gulden per week. Joop van Daele werkte ook nog bij de PTT, Jan Boskamp, Wim Jansen, noem ze allemaal maar op, ze kwamen allemaal bij ons tanken. Atilla Ladinsky (op 70-jarge leeftijd overleden op 15 mei 20202, red,) was ook een moordvent. Bij hem en zijn vrouw Karin kwam ik zelfs thuis. Kreeg van
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=