24-25 / 68
PERSPECTIEF MAGAZINE
VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V.
24
“Onze mediamensen Raymond Salomon en
Samuël Sanches zijn al die tijd rond en tijdens
een wedstrijd aanspreekbaar voor de gasten.
En dat geldt ook voor mij, als gastvrouw
probeer ik er te zijn voor de aanwezigen.”
die de ruimte in de gaten houdt en als het are
bewaakt tegen niet gewenste buitenstaanders,
loopt langs en maakt hier en daar een praatje. De
meeste schrijvende journalistenhangen aan een
sta tafeltje en kijken naar een van de schermen
waarop live-wedstrijden worden uitgezonden door
Fox. Laura Goedhart staat, al dan niet vergezeld
van een medewerker achter de witte balie. Op
de tafel staan schalen met roze en gevulde
koeken. Of broodjes belegd met ham, kaas of
kroket. Is het een late avondwedstrijd, dan
liggen de lekkernijen al vroeg in het hete vet.
,,Sinds enige tijd serveren we de broodjes
kroket vooraf omdat we ons voor kunnen
stellen dat wanneer je een lange reis achter
de rug hebt, een lekkere Hollandse kroket
wel smaakt’, gaat de gastvrouw verder. ,,Die
kroketten willen wat, haha. Er is zelfs een
tijd geweest dat deze bruine rakkers
erg populair waren en zelfs op de bon
gingen. Dan kreeg iedere journalist bij
binnenkomst een bonnetje waarmee
dan na afloop een broodje kroket kon
worden afgehaald. Tegenwoordig zien
we dat de mededeling ‘alleen voor de
pers’ al duidelijk genoeg is. Ik zorg altijd
voor een grote schaal meteen na afloop
van een wedstrijd en dan een tijdje later
voor nog een lading. Want de mensen die
langer op het veld staan of de cameramensen/
reporters van radio en televisie, die aan de andere
zijde zitten, willen natuurlijk ook graag iets te eten.
Bij binnenkomst kunnen de dames en heren ook
altijd thee of koffie of iets anders te drinken krijgen
en in de rust en direct na de wedstrijd staan de
bekers al klaar en kan men zelf kiezen. Dan gaat het
allemaal hartstikke vlot en kan iedereen daarna
meteen doen wat hij of zijn moet doen. Stukje
tikken, foto’s doorsturen, redactie bellen, allemaal
belangrijke taken die in de perszaal of perscafé
kunnen worden uitgevoerd. Anderen evalueren de
wedstrijd met elkaar in afwachting van de beide
trainers. En dan loopt het café leeg en zit vrijwel
iedereen in de perszaal.
MET MEDEWERKING VAN...
PERSPECTIEF MAGAZINE
VERENIGING AANDEELHOUDERS STADION FEIJENOORD N.V.
25
Onze mediamensen Raymond Salomon en Samuël
Sanches zijn al die tijd rond en tijdens een wedstrijd
aanspreekbaar voor de gasten. En dat geldt ook
voor mij, als gastvrouw probeer ik er te zijn voor de
aanwezigen. Met in het achterhoofd de stelregel:
,,Behandel de gasten zoals je zelf ook behandeld zou
willen worden.”
Het komt zelden voor dat ik er niet ben. Ik pas mijn
vakanties ook aan zodat het speelschema leidend is
in mijn programma. Tijdens de interlandweekends
nemen mijn manWim en ik vakantie of gaan we
er even lekker tussenuit. Mocht ik er onverhoopt
een keer niet zijn, dan missen de gasten me, is me
wel duidelijk geworden. De vervangers krijgen dan
constant de vraag waar ik ben, haha. Dat is natuurlijk
wel leuk, want dat betekent dat we met elkaar toch
een band hebben. Ik probeer ook altijd een praatje
te maken met de vaste gasten en de mensen die
nieuw zijn uit te leggen hoe wij werken. Dat hoort nu
eenmaal bij de taak van gastvrouw. Jezelf wegcijferen
voor de club is me op het lijf geschreven. Ik ben een
rasechte supporter en probeer als het even kan
ook af en toe te kijken. En boven mijn balie hangt
natuurlijk een scherm zodat binnen het duel ook kan
worden bekeken, inclusief de herhalingen. Soms zie
je dan direct of het hands is terwijl men dat op enkele
meters afstand in het stadion niet ziet. Dan komen
journalisten wel eens naar binnen en kijken gauw of
het een juiste beslissing van de scheidsrechter was.”
FEESTEN EN PARTIJEN
Het is 2 april 2016. De in Rotterdam geboren en
getogen Laura Goedhart stapt ook deze keer
vrolijk vanuit haar auto naar de uit staal en beton
opgetrokken voetbaltempel uit 1937. Eenmaal een
voet over de drempel van het perscafé zettend
wordt zij op ludieke wijze verrast door vele
medewerkers die achter ‘haar’ brede balie zich
hebben verstopt. Het is die dag tien jaar dat zij
officieel in dienst is als gastvrouw. ,,Ja, dat was echt
heel bijzonder. Dat de mensen van de club en het
stadion daar aan hadden gedacht, echt ongelooflijk
mooi. En al die warme woorden en blijken van
waardering, ik werd er enorm verlegen van. Ik had
helemaal nergens op gerekend maar het typeert wel
deze grote familie. Nadat ik twee jaar geleden uit de
reisbranche ben gestapt, kon ik doordeweeks ook in
de brasserie De Kuip terecht. De bezoekers kunnen
er terecht voor een lunch, iets van de kleine kaart of
gewoon wat te drinken. Maar er worden natuurlijk
ook feesten en partijen gegeven in het Maasgebouw
en er worden zelfs mensen opgebaard die als
laatste wens graag hadden gezien dat familieleden,
vrienden en kennissen in De Kuip afscheid van hen
komen nemen. Dat is vind ik best bijzonder. Maar
ook dan ben ik gastvrouw in de breedste zin des
woords. Vergezel de mensen dan van binnenkomst
tot het laatste afscheid. Eigenlijk is mijn taak te leuk
om te beschrijven, bij de leukste club van de wereld
in het mooiste stadion. Wie wil dat nu niet?”